- To trzeba było tak od razu mówić. A nie po prostu "Nie dotykaj.".
Odpowiedział spokojnie, zbytnio się nie przejmując tym, że chłopak trzyma jego ręce. Gdyby chciał to by je uwolnił bez problemu.
Ale nie chciał bawić się siłą. Wolał po prostu porozmawiać i dowiedzieć się z czym jest problem.
- Skoro nie lubisz to już nie będę.

- Z tym chłopcem to by bym polemizował.
Mruknął. W końcu ile on miał lat... Normalnie to mógł by uznać Chrissa za szczyla.
- I nie mów do mnie jak do dziecka.
Dodał po chwili.

Dobrze, że nic nie pił bo cała zawartość pewnie wylądowała by na Chrissie.
- Nabijasz się ze mnie?
Zapytał tak dla pewności. Bo na prawdę nie miał pojęcia co myśleć o tym co powiedział. Delikatny może i był pod względem ciała... Ale w swojej dumie nie widział nic uroczego.

- No to co takiego uroczego jest w mojej dumie?
nie rozumiał, a chciał zrozumieć. Może i teraz przypominał dziecko, które chce się czegoś dowiedzieć, ale było na prawdę mało rzeczy, których nie rozumiał.
A teraz tak było i tego nie rozumiał. Chociaż musiał przyznać, że było przyjemnie słuchać takich słów.

Chyba zrozumiał... Ale tylko chyba. Przynajmniej postanowił nie zastanawiać się nad tym dłużej.
Gdy Chris położył dłonie na jego twarzy, Jo przymknął oczy i otarł się lekko jo jedną z jego dłoni kładąc na niej swoją dłoń.

- Mhhhhm...
Mruknął cicho. No cóż taka była prawda. Nie było co zaprzeczać.
A Rafael nic nie odpowiedział. Wziął Nata pod pachę nic mu nie mówiąc i poszedł odwiedzić ojca.
Przecuież on go zamorduje jak tylko zobaczy, że to prawda.

- Co ty kombinujesz? Chyba nie dręczysz znów mojego dziecka?
Zapytał podejrzliwie. Dokładnie wiedział o tym obrazie, który w tedy przesłał Rafaelowi.
Dosłownie po chwili dało się słyszeć walenie do głównych drzwi. Rafael daleko nie miał, a starał się przyjsć jak najszybciej był w stanie.
- Puść.
Mruknął cicho całując jego nos.