- Widocznie ma inną prace niż ja. JA nie mogę sobie z niej tak po prostu wyjść.
A raczej może, ale nie ma zamiaru pojawiać się na skinienie dzieciaka.


Polizał go po szyj jęcząc w nią. Poruszał się tak jak on tego chciał pojękując coraz głośniej.

Raf

Zarumienił się mocno.
- Głupek jeden.   

A bo on czai gdzie stali.
- Aha...
Przymknął z powrotem oczka.

I się Evuś chichrał z każdego gagu, 

Mruknął i oparł się o niego. 

Zaczął gładzić jego łepek.
- Ale jeśli jeszcze raz będziesz wyzywał mamę to ci tyłek spiorę, jasne?

Syknął cichutko i odsunął się od jego szyi spojrzał w jego oczy.   

Raf

- Ty żeś to powiedział specjalnie!
Prychnął na niego. 

A on o dziwo nie spał, zaledwie chwile temu jadł śniadanie. To teraz sobie ładnie leżał i patrzył na niego.

Się przeciągnął zadowolony i wstał z miejsca.

- Kochanie moje.
Zamruczał.
- Wiesz, zastanawiałem się czy się nie przeprowadzić. 

Go tulił do piersi. 

Starał się odwzajemnić pocałunek, sięgnął łapkami za siebie i oparł je o stół.

Raf

Prychnął tylko cichutko.
- Bo doskonale wiedziałeś, że zrobię się czerwony. 

Zaczął gładzić jego twarz delektując się uczuciem jego skóry blisko siebie.

- Leń.
Zachichotał, splatając łapki za plecami.

- Gdzieś bliżej kliniki.
Westchnął i przymknął oczka.

To go do łóżeczka zaniusł, a co go trzymać będzie. 

Zaczął krzyczeć, przymykając oczka. Chwycił się mocniej stołu dochodząc. 

Raf

- Normalnie.
Wtulił się w niego.   

Uśmiechnął się lekko i się podniósł. Trza wziąć pieska na spacerek.

A on go złapał pod rękę, a co tam. 

- Kochanie cały czas zapominasz, że ostatnio dostałem bardzo spory zapas gotówki, o wartości kilku milionów.
A może mu nie powiedział, że już sprzedał i dostał pieniądze? Cóż. 

Poza Rio, który w końcu też postanowił się walnąć do wyra/ 

Wtulił się w niego i ucałował go w pierś. 

Raf

Ucałował go lekko.
- Ale i tak jesteś bardzo kochany. 

- Śpij kochanie.
Popatrzył na niego gdy ten zaczął się podnosić.

-Hmmm.... Li pracuje znów w domu dziecka.
Uśmiechnął się lekko. 

Cóż widocznie zapomniał.
Ucałował go w brodę. 

Pogładził jego ramię.

Uśmiechnął się lekko i ucałował go.

Raf

Walnął go po łapach.
- Pozwoliłem się macać?

- Ale ja chciałem wstać.
Zachichotał,

- Ano.
Mruknął.
- Uwielbia tę pracę. Ja nie wiem po co on się na aktor uczył, skoro i tak pracuje w szkole jako wefista i w domu dziecka jako opiekun. 

Oparł o niego łepek. 

Uśmiechnął się lekko i przymknął oczy.

Oparł czółko o jego pierś, 

Raf

Uniósł brewkę.
- To pokaż, 

- Z psem trzeba wyjść.
Ucałował go w policzek.

- Albo po to by móc mi dotkliwej dokuczać.
Zachichotał i przytulił się mocniej do ramienia brata. 

Mruknął cichutko.
- Swoją drogą, gdzie się podziewa twój brat? Chyba już od dwóch lat żem go nie widział.