- Zaraz pójdę, głuptaku.
Poczochrał go.

- A skąd możesz mieć pewność, że zostanie skrzywdzone?
Pogłaskał go czuło po buzi. 

- Gdzieś czyli gdzie?
Westchnął, no ale wstał i zaczął się ubierać. 

- Może.
Pogładził zalotnie jego brzuch. 

Wtulił się w niego mocno.

Evan sobie spokojnie grał, a Alice wyszła z domu, nieco zdenerwowana, no ale nic nie powiedziała tylko polazła. Poszła do zaułka, tam gdzie "teściu" kazał jej przyjść by uratować swojego biologicznego ojca. Ale znalazła go martwego na ziemi, już miała zacząć krzyczeć gdy nagle ktoś złapał ją od tyłu w pasie i zakrył dłonią usta.
- Cicho dampirza dziwko.
Usłyszała syk sączący się wprost do jej ucha.   

- Moje.
Prychnął. 

- Śpij w końcu.
Westchnął. 

Pokręcił głową.
- Dzieciaku. 

- Dobrze, dobrze.
Uśmiechnął się lekko ubierając.
- Ale najpierw musisz coś zjeść.

- No ja nie wiem.
Posunął ręką wyżej i szczypnął go w sutek.

Ucałował go w szyję.

- A może chcesz poczuć prawdziwego wampira co?
Zasyczał i otarł się kroczem o jej pośladki. Pisnęła głośno, a po chwili poczuła mocne ugryzienie na szyi. Cóż chciał ją przestraszyć i zabić i jak widać pierwsza część planu się udała, drugą pokrzyżował mu synek, który pokazał się u wejścia do uliczki. Z krzykiem rzucił się na ojca, ale został dość brutalnie odrzucony na ścianę, a tatuś sobie nie przeszkadzał z piciem.
Nie zwracał uwagi na nędzne próby dzieciaka.
- Tatusiu...
Alice wyszeptała na granicy świadomości i wtedy teściu rzucił ją na ziemie z oderwaną połową gardła.
- Może cię to nauczy szczylu jak masz się zachowywać.
Chwycił syna za włosy, uderzył jego głową o ścianę i sobie poszedł. Vincent podczołgał się do Alice i chwycił ją w ramiona, zaczął przyciskać rękę do jej krwawiącej szyi by jakoś zatamować krwotok.
- Wszystko będzie dobrze.
Zaczął szeptać niemal histerycznie.   

Zachichotał.
- Masz głupka w głowie?

- Bo znów później będziesz nieprzytomny.
Westchnął. 

Przytulił go mocno do piersi. 

-O kurwa.
Raf nawet nie potrafił powstrzymać się przy dziecku. Od razu dopadł do małej, w przelocie zerkając na chłopca, on nie miał zbyt dużych obrażeń więc zajmie się nim później.
Wziął Alice na ręce i zaniósł do innego pokoju, zamknął się z nią biorąc swoje narzędzia i prubował zrobić co w jego mocy by dziewczynę uratować.   

- Ah tak?
Się bawił jego sutkiem. 

Zamruczał z zadowoleniem.

Zachichotał.
- I pewnie cię zmusza do tego samego, tak?

- Jesteś w łóżku.
Pokręcił głową, ale położył go zamiast trzymać w ramionach jak wcześniej. 

Podniósł go i zaniósł do łóżka. 

Raf operował itp itd.
Za to Vincent zagryzał wargę niemal do krwi zdenerwowany.
- Boże co będzie jeśli ona nie przeżyje?
Nawet nie wiedział, że jego myślowe pytanie zostało przesłane do Victora. 

Zamrugał i spojrzał na niego z wyrazem wielkiego szoku na buzi gdy zabrał jego łapki od siebie.   

Pocałował go w policzek.

- Biedactwo moje.
Ucałował go w nos. 

Westchnął i sam się położył.

Wrócił do kuchni i wziął swoje maleństwo na ręce. 

Cóż Vickowi mógł mignąć obraz który utkwił Vincentowi w głowie. Alice z rozerwanym gardłem i niemal martwymi oczami.
- Vincent...
Odpowiedział cicho dopiero teraz sobie zdając sprawę. Nie zwracał uwagi na Nata tylko uparcie gapił się na drzwi gdzie zniknął Raf. 

- Dlaczego?
Zdziwił się jeszcze bardziej.
- Lekarz nie zabrania...

Ugryzł go delikatnie w nos.

Zaczął go gładzić po policzku. 

I wieczorem Rio znów do pracy ruszył. 

- Hej skarbie.
Uśmiechnął się, a maluch łapki do taty zaczął wyciągać. 

Vincent spojrzał na niego pustym wzrokiem a później znów spojrzał na drzwi.
- Li, nie dam rady. Za dużo krwi straciła zostały jej jedynie sekundy.
Powiedział cicho Rafale.
- Mam ją ugryźć? 

Przygryzł wargę widocznie nie zadowolony.   

Zaśmiał się cicho