Wszedł niezauważony do domu, przez piwnicę. Powyłączał wszystkie światła, powytrącał korki i pobawił się chwilę, upewniając się, że nikt szybko tego nie naprawi. Klimatycznie. I będzie mu łatwiej się przekradać.
Wyszedł do basenu, czy raczej pierwszego lepszego pomieszczenia. Na chwilę opadła mu szczęka. Choć wiedział, że w rezydencjach nieźle żyją. Zaraz jednak wzruszył ramionami, przyglądając się chwilę wychodzącemu z wody wampirowi.
A było na co popatrzeć... po chwili uśmiechnął się wrednie, zabierając mu ubrania. Wrócił dopiero, kiedy te zostały schowane w innym pokoju. Oparł się o ścianę.
- Powiesz, gdzie jest mój portfel, czy się chwilę pobawimy?
Syknął wściekle i wepchnął wampira z powrotem do wody z siłą, przez którą ten musiał odeżyć plecami o dno.

Wyszedł wściekły, wyszedł natychmiast, zrzucając z siebie kamizelkę od garnituru. I tak już się do niczego nie nadawała. Jak i reszta jego ciuchów. Prychnął wściekle, popychając chłopaka na ścianę, złapał mocno jego ręce i spojrzał mu wściekle w oczy.
- Gdzie do cholery jest mój portfel?
Warknął jedynie.

Zadrżał, kiedy poczuł jego oddech tuż przy uchu. Czasem miał ochotę je sobie poucinać. Były tragicznie wrażliwe.
- Oddawaj mój portfel.
Kiedy został puszczony, natychmiast wrócił mu cały fason. Patrzył na niego zawzięcie. Co z tego, że pierwszy go okradł? Jak on śmiał okradać jego?! Złodzieja!?

O, nie. On nie zamierzał prosić o swoją własność. Prychnął cicho, siadając mu na biodrach. I tak był cały brudny. Nachylił się lekko.
- Bo stanie ci się krzywda.
Warknął, ściskając jego nadgarstek. Jako wampir był na tyle silny, by zwyczajnie mu go zmiażdżyć.

- Nawet nie próbuj.
Warknął, szarpiąc się. Znów usłyszał szept przy swoim uchu. Później lekkie ugryzienie. Przeszły go lekkie deszcze, których, cholera, ukryć nie mógł. Utnie je sobie kiedyś, cholera! Zaczął się bardziej szarpać, przygryzając lekko wargę.

- Puść mnie i oddaj portfel.
Oto jedyne, co powiedział. Czy raczej wywarczał. Właśnie ktoś udowadniał mu swoją dominację, czego Nathan bardzo nie lubił. Drugie zdanie wcale go nie uspokoiło. Kolejny raz usłyszał, że facet mógłby z nim zrobić, co by zechciał. Szarpnął się mocniej.

- Ogłuchłeś do cholery?
Kolejny syk. Nie wytrzymywał. Facet trzymał go tak mocno, że prawie nie mógł się ruszać.
Cholera, cholera jasna! Nie może tak się dać załatwić.