W końcu Chriss doszedł w jego wnętrzu odchylając głowę. Klepnął jego tyłek, wysunął się.
Objął jego twarz, przyglądając mu się.

- Cóż, więcej spodziewałem się po jednym z pierwszych.
To nie była pierwsza, ale chciał go zranić, sprawić, żeby zmalał w jego oczach. On się nie zakochuje, nie ma mowy.
Uśmiechnął się okrutnie. Po czym ubrał się i wyszedł.

Chriss przesłał wszystko Rafaelowi. Chciał go rozjuszyć. I pokazać mu, co zrobił z jego ojcem. O to wszystko przecież chodziło.
Tylko o to. Ukłóćie w okolicy serca było nie ważne.
Zniknie.

Może nikt nie zwrócił uwagi na szczekanie psów poza Jo. On słyszał w tym szczekaniu coś niepokojącego, a później jeszcze ten trzask.
Podniósł się z łóżka i przeszedł sprawdzić co się dzieje.
Odsłonił minimalnie okno i spojrzał do psiarni a potem na przed pokój.

Ale się przeliczył. Jo był szybki i położył mu dłoń na ramieniu, to nic, że prawie natychmiast zaczął lecieć z niej dym, gdyż słońce padło na jego dłoń.
Prawie zmiażdżył mu ramie gdy wciągnął go do domu i odebrał mu worek ze szczeniakami.
Uwolnił szczeniaki i pieprznął typem o ścianę. Jego dłoń wciąż się paliła i pewnie huk obudził resztę "domowników" ale miał to gdzieś. Nie pozwoli nikomu włamywać się do siebie i kraść szczeniaków. Jego kochanych szczeniaków!
- No to sobie teraz pogadamy.
Przykucnął przy facecie. W jednej chwili z tej potulnej istotki stał się niesamowicie niebezpieczny. I jakby jakaś cząstka jego dumy znów zaczęła się w nim tlić.

Rafael zapytał się Nata co się dzieje gdy ten wrócił ale gdy usłyszał odpowiedź przyciągnął go do siebie i poszedł spać dalej.
A Jo postanowił się chwile pobawić.
- Zatem mości panie raczysz mi udzielić odpowiedzi, którą będę w stanie usłyszeć, czy zaś masz zamiar tak mamrotać aż nie nadejdzie zachód?
Zapytał patrząc na złodzieja jak na kompletnego idiotę. Zabije go to było pewne.

- Głupie kundle?
Zapytał wstając i dosłownie zgromił go spojrzeniem.
- Głupie kundle?
Powtórzył, oj nadepną nie na ten odcisk co trzeba. W jednej chwili złamał mu rękę.
- Cóż, miałem zamiar tylko skopać ci żyć... Ale teraz za życia stąd nie wyjdziesz.
Syknął pochylając się nad nim.