Spokojnie i cierpliwie za każdym razem tulał go. Ten pomruk zadowolenia starczył mu by znów wrócić do łóżka i go tulić.
Zatem i teraz chłopak obudził się w jego ramionach, przytulony do piersi mężczyzny.
Rafael jeszcze przez chwilę spał tuląc do siebie chłopca, ale w końcu i on się obudził, bo przecież ileż można spać.
Spojrzał na chłopca i się uśmiechnął.
- Dzień dobry.

- Tak, po mimo twoich usilnych prób wykopania mnie z niego.
Zaśmiał się. Pogłaskał go po włosach i lekko zmrużył oczy czując tą małą rączkę na swoim brzuchu.
W końcu się nie powstrzymał i ucałował jego czoło.
- Głodny?
Zapytał i spojrzał na zegarek. Evan będzie dopiero za godzinę.

Gdy się na niem położył został pogładzony po pleckach. Uśmiechnął się lekko, chodź jak z niego zszedł i sobie poszedł już nie było tak przyjemnie.
Westchnął i usiadł na łóżku. Wyciągnął sobie jakieś czyste ubrania i czekał aż chłopak skończy. W tedy sam weźmie szybki prysznic i da mu coś słodkiego.
Zastanawiał się cóż może mu dzisiaj dać. Jakby dostawał codziennie to samo to by się znudził.
Po dłużej chwili zastanowienia w końcu coś mu do głowy wpadło. Dziś dziecko dostanie czekoladki.

Podniósł się i podszedł do niego.
- Zaraz dostaniesz.
Wyszeptał mu do ucha i poszedł do łazienki. Sam się szybko wymył i ubrał a jak wyszedł, to i od razu z pokoju.
Wrócił po chwili z pudełkiem czekoladek i dał je chłopakowi.
- Mam nadzieje, że odpowiada.

- To dobrze,
Uśmiechnął się jedynie. W cale mu nie przeszkadzało, że Nat je czekoladki w łóżku. Nie przynosił ich do sypialni po to by jadł ej na stojąco.
Chwile mu sie przyglądał. W końcu jednak zdecydował się i usiadł przy nim dalej mu się przyglądając.
Urocze stworzenie.

Już miał odpowiedzieć, gdy poczuł czekoladkę w ustach. Posłusznie ją zjadfł i pokręcił głową z uśmiechem.
- Karmić mnie nie musisz.
Puścił mu oczko i przygarnął go do siebie lekko tuląc. Wykorzystywał czas puki są jeszcze sami. Pewnie jak będzie brat Nathaniela to ten nie pozwoli się ruszyć.

Pokręcił najpierw głową. Ale pozwolił się karmić. Skoro chciał to nie widział w tym nic złego.
Gdy przełknął czekoladkę, która została mu wsadzona do ust, odezwał się:
- Masz zamiar mnie teraz karmić?
Zapytał i go tuli do siebie, lekko gładząc jego ramie.

- Jak widzisz, nie mam.
Posłusznie jadł jak mu dawał czekoladki. Faktycznie były dobre.
Spojrzał na zegarek.
- Za jakieś półgodziny będzie.
Mruknął cicho. Chłopak będzie zły, będzie bardzo zły. Ale co mógł zrobić innego?