Rozejrzał się. Tu było znacznie ładniej, niż w gościnnej sypialni. I jakby cieplej. Oparł się czołem o jego czoło i przez chwilę tylko patrzył mu w oczy, milcząc. Odezwał sie po chwili.
- Wiesz, że mówiąc, że będzie dobrze, zapewniasz mnie tylko, że coś się dzieje?
Przechylił głowę, zsuwając z siebie górę od garnituru. Wziął koszulkę, równie dużą i tak samo pachnącą, jak poprzednia i rozejrzał się za łazienką.

Wszedł do łazienki, spojrzał na siebie w lustrze. Westchnął tylko, myjąc się, zdejmując garnitur i zakładając koszulkę. Wyszedł w końcu i od razu władował się do łóżka, opatulając się kołdrą. No, jak Raf się przebierze, da mu... trochę... ale teraz mógł się nią całkowicie opatulić i przyglądać mu się.
Zaczekał, aż chłopak przyjdzie.

- Jeśli dostanę całusa.
Odpowiedział z lekkim uśmiechem, opierając się na poduszce. Wielkiej, puchatej poduszce. Nie ruszył się nawet, czekając na reakcję Rafaela. Nie zamierzał przeginać. Chciał po prostu całusa.
I mocno się przytulić.
I skopać go z łóżka.

- Tak... troszeczkę.
Stwierdził i odsunął się na tyle, żeby Rafael mógł się położyć... niezbyt wygodnie, ale mógł. Chciał jeszcze jednego całusa, potem się przytuli i będzie wszystko dobrze. A rano dowie się, o co chodzi z tym wszystkim.
Jeśli wstanie. Nie miał najmniejszej nawet ochoty wychodzić z tego łóżka.

Mruknął, wsuwając mu język do ust. Tylko na chwilę, nie mógł się powstrzymać. I uśmiechnął się przytulony, wtulił buzię w jego pierś. Dużą, silną, bezpieczną. Miał ochotę ją ucałować, ale tego nie zrobił. Opatulił siebie i jego kołdrą.
- Teraz może być.
Stwierdził sennie.

Zasnął szybko, tuląc się mocno. Z początku miał spokojny sen, pomrukiwał cichutko, uśmiechając się przy tym. Nikt by nawet nie zauważył, kiedy zaczął się rozpychać. Dość szybko pokonał kołdrę, zrzucając ją na ziemię. Nie minęło pięć minut, a razem z nią wylądował i Rafael.
I spał dalej, rozwalony na całe łóżko, z lekko podwiniętą koszulką.

Do rana, Raf i tak został skopany jeszcze cztery razy. Za każdym razem, kiedy wracał i przytulał Nathaniela, ten mruczał cicho, jakby zadowolony i zaciskał piąstkę na jego koszuli.
Teraz podniósł się, około dziewiątej, przetarł oczy i rozejrzał się po pomieszczeniu.