Chwycił go za włosy i pociągną w swoją stronę.
- Dokąd to?
Wysyczał przeszywając go spojrzeniem. Mocno pociągnął chłopaka za włosy i chwycił jeden ze sztyletów. Przeciął chłopakowi skórę na policzku lubując się widokiem krwi jaki zobaczył.

Nie zamierza niczego dobrego. Było to widać po jego oczach i po tej satysfakcji jak tylko zobaczył krew. Chciał jej więcej, chciał widzieć więcej i nikt go przed tym nie powstrzyma.
Rzucił chłopaka na ziemię, a jedyną jego drogę ucieczki otoczyły płomienie.
Odłożył sztylet i wziął w dłoń jeden z jego mieczy jedno ręcznych. Zbliżył się do chłopaka i chwilę się zastanawiał czy zniszczyć sobie ubranie czy też nie. W ostateczności postanowił się jego pozbyć, kupi sobie nowe.
Jednym sprawnym ruchem rozciął bluzę w jakiej był teraz chłopak.

Iblis uśmiechnął się okrutnie. Przejechał ostrzem po nagiej piersi chłopaka obserwując jego cierpienie.
Kochał oglądać cierpienie innych, nie ważne czy to były zwierzęta, ludzie, elfy czy też inne demony. Cierpienie innych sprawiało mu niesamowitą rozkosz.
Pochylił się nad nim i dłonią przejechał po śladach krwi jakie się pojawiły na ciele chłopca, by po chwili podnieść tę dłoń do ust i zlizać krew.

Ta jego próba obrony była wręcz żałosna, trzymał miecz jedno ręczny w obydwu dłoniach, pewnie by się przewrucił gdyby złapał jakiś inny.
Wziął miecz, który znajdował się na honorowym miejscu. To był jego kochany oburęczny miecz. Skoro chłopak chciał walczyć proszę bardzo.
- Znasz chociaż podstawy posługiwania się.
Zapytał kpiąco opierając się o broń. Miecz oburęczny był niemal takiej samej wielkości jak Iblis.

Iblis upuścił swój miecz i chwycił za ostrze ciągle wbite w jego ramię, w jednej chwili jego oczy zapłonęły wściekłością, a ostrze zaczęło się palić i poparzyło ręce biednego elfa.
Zanim zdążył zrobić cokolwiek chwycił główkę elfa i uderzył nią o ścianę.
Takie ścierwo podskakiwać mi\u nie będzie. Zrobił to jeszcze parę razy a potem rzucił chłopaka na ziemię. Zaczął go kopać.

- Chciał byś.
Chwycił go za szyję przyciągając do siebie i spojrzał mu w oczy z groźbą.
- Chyba nie myślisz, że ujdzie ci to na sucho.
Wysyczał i rzucił nim o ziemię. Wziął miecz, którym ten śmieć śmiał go zranić i przebił ramie biednego elfa.

Jego krzyk nakręcił go jeszcze bardziej. Tak bardzo, że przebił mu drugie ramie. 
Zaraz po tym nastąpiło kopnięcie, tym razem, trafił w twarz.
Więcej krzyków, bólu, cierpienia to było to co uwielbiał i chciał to widzieć. Jego demona natura bardziej skrywana niż normalnie w tym durnym świecie teraz się ujawniła.

Prośby o litość również go motywowały i sprawiały przyjemność niemal cielesną.
Nie przestał, w końcu chwycił sztylet i rozgrzał go w dłoniach do czerwoności. Dopiero wtedy przyłożył go do ramienia chłopaka i dosłownie wyrył na nim literę "I".
Tak na pamiątkę, by pamiętał o tym ja kończy się zadzieranie z demonem.