Chłopiec szarpał się całą drogę. Raz nawet udało mu się wyrwać, upadł jednak na tyle boleśnie, że nie był w stanie podnieść się sam i uciekać. Kiedy został postawiony w domu, a demon zaczął ściągać buty, pobiegł natychmiast do łazienki, licząc, że w jej drzwiach powinien być zamek.
Zamknął je natychmiast, przekręcił, siadł pod drzwiami na chwilę. Zerknął w stronę okien, zastanawiając się, czy da się je otworzyć.

Chłopiec przeszedł po łazience, sprawdzał okna. Kiedy udało mu się jedno z nich otworzyć, wyjrzał na dwór. Zrezygnował. Obok wanny dostrzegł ubranie demona. Podszedł, naciągnął na siebie spodnie i koszulę, zdejmując płaszcz. Tak było lepiej, mimo, iż ubanie było na niego zdecydowanie zbyt duże. Jedynie jego bieliznę sobie odpuścił z lekkim obrzydzeniem.
Czekał kilka godzin. Kiedy za oknem zrobiło się ciemno, uchylił drzwi w nadziei, że demon zasnął, ruszył szybko do drzwi wyjściowych.

Elf skulił się w sobie, opadł na kolana, siadł na swoich piętach, kuląc się mocno. Bał się ognia. Trzymał mocno swoje włosy w dłoni, bojąc się, aby przypadkiem nie dotknęły któregoś z płomieni, drżał cały potwornie.
- Zabrałeś moje. Zgaś to.
Powiedział jękliwie, nie unosząc wzroku.

Chłopiec niemal kompletnie nie słuchał demona. Dygotał, podciągając jedno z kolan pod pierś, na drugim opierał się, by nie stracić równowagi. To równałoby się z upadkiem w płomienie. Po jego policzku popłynęła łza, szybko jednak ją starł.
- Zgaś to!
Krzyknął po chwili, zaciskając dłonie na swoim kolanie, unosząc buzię.

Elf nie był histerykiem. On piekielnie bał się odnia. Obserwował demona, kiedy ogień opadł, podniósł się powoli.
- Wypuść mnie.
Powiedział. Było to bardziej rządanie, niż prośba. Choć w jego głosie dało się słyszeć strach.

Chłopiec o ile był dość buntowniczy, fizycznie był bardzo słaby. Jęknął cicho, łapiąc się za buzię. W pierwszej chwili skulił się mocno na podłodze, zerkając w górę z przestrachem, bał się, że znowu oberwie. Zaraz jednak się podniósł, cofnął trochę.
- Czego ode mnie chcesz? Nic ci przecież nie zrobiłem.
Mruknął, zaciskając pięści. Rzucił w demona szczoteczką... nie sądził, by był to czyn wymagający tak dotkliwej kary.

Tym razem elf opadł na ścianę, skulił się pod nią. Chciał ponownie wstać, ale nie zebrał w sobie tyle siły. Bolało, do tego z rozciętej wargi pociekła krew. Spojrzał na demona, zaciskając drobne dłonie. Obiecał sobie, że nie będzie płakał z bólu, a właśnie na to mu się zbierało.
Chciał ponownie zarządać wypuszczenia, nie chciał jednak znowu oberwać. W efekcie jedynie spuścił wzrok.