Jeżeli jakiekolwiek informacje, dotyczące tej rasy zostaną pominięte, proszę o zwrócenie mi uwagi w komentarzu. Wszystko, co tutaj zawarłam, opieram na mojej, nieograniczonej wyobraźni, a więc mogą się nieco różnić od ogólnie przyjętych wzorców.

Anioły, dzieci Boga, są dzielone na trzy kategorie. Każda z nich różni się od siebie znacznie, a więc każdą opiszę osobno. Jednakże jest kilka informacji wspólnych:
1. Anioły zaczynają swą egzystencję będąc dziećmi. Jednakże, wraz z osiągnięciem 25 roku życia mają wybór. Mogą się starzeć i umrzeć, bądź żyć wiecznie. Bez względu na to, co wybiorą, nie mogą później z tego zrezygnować.
2. Przemiana z Białego Anioła w Anioła Mroku jest nieodwracalna. I trwa około miesiąca, czasami dłużej. Jest to zależne od gniewu Najwyższego.
3. Wszystkie anioły, a zwłaszcza Białe i Upadłe, źle się czują w obecności demonów. Często takie spotkania doprowadzają do walk. Anioły Szare unikają tych starć, wiedząc, że są zbyt słabe aby walczyć.
4. Anioły są wieczne, o ich śmierci i życiu decyduje Bóg. Ale można je zabić, demony już wiedzą jak.

1. Białe Anioły:
Ulubieńce Boga, stojące najbliżej niebieskiego tronu. Przepiękne istoty, od których aż bije blask. Jednakże, znaczna część nich zgubiła się pośród swej chwały.
Wyniosłe, władcze, stanowcze i aroganckie. Stały się pewne swego miejsca w niebie, gdyż Bóg nie zamierza ich go pozbawiać - przywiązał się do stałych sług, wiernie im ufając, poddając się ich woli. Przestał już dostrzegać manipulacje, które na nim stosują, aby wywalczyć decyzję lepszą dla siebie, szkodliwą dla innych.
Chodzą z dumnie uniesioną głową i władczym wzrokiem, uważając siebie za ważniejszych niż wszystko wokół, niższy gatunek. Gdy tylko wyznaczą sobie cel, potrafią go osiągnąć, niszcząc przy tym wszystko, co stanie na ich drodze. Nie przebierają w słowach - potrafią w niesamowicie szybki sposób powiedzieć coś krzywdzącego, najczęściej kierowanego w stronę Szarych Aniołów, uważanych za skazę na czystym gatunku.
Jednakże pozostało jeszcze wiele czystych, prawdziwie dobrych istot, które często wstawiają się nawet za Szarymi przedstawicielami ich gatunku. Potrafią być jeszcze bardziej stanowcze i waleczne nich białe, które zeszły w stronę zła. Dlaczego? Chcą odzyskać dobro w królestwie i na świecie, wierząc w nie, walcząc. Nie znają poddawania się, są na to zbyt silne. I to właśnie one zachowują równowagę, bo mimo, iż jest ich nieco mniej, są silniejsi niż wyniośli bracia i Upadli. Szarych postrzegają jako swych sprzymierzeńców.
Charakterystycznymi cechami wyglądu Boskich Istot są potężne, śnieżno białe skrzydła, emanujące delikatną poświatą, której część sprawia wrażenie aureoli tkwiącej nad ich głowami. Całego efektu pozornej niewinności dopełniają złote, białe bądź szare włosy i jasne tęczówki, dla jednych będące symbolem niewinności, a dla drugich chłodu.

2. Upadłe Anioły
Aby strącono Białego Anioła do tej, haniebnej dla niego pozycji, musi dokonać rzeczy doprawdy okrutnej, niesamowicie złej, wzbudzającej potężny gniew Pana Niebios.
Sama przemiana, mająca na celu utworzenie nowego Upadłego Anioła jest wystarczającą karą, a co dopiero życie w prawdziwej hańbie. Po przewinieniu, Biały Anioł trafia na sąd przed Najwyższym, gdzie ma prawo się wybronić, uzasadniając swój czyn. Jednakże jeszcze nikomu nie udało się pokonać gniewu Pana, przez co zostawali zsyłani na katusze do piekieł. Tam, pod ręką demonów i samego szatana brudzono anioła, zadając mu niesamowite fale bólu i cierpienia za równo fizycznego jak i psychicznego - wiele z nich nie było w stanie przetrwać, Nieśmiertelni kończyli śmiercią, gdyż na czas przemiany stawali się jej godnymi. Jeżeli jednak Boska Isotata przetrwała pierwszą fazę, była wprowadzana w drugą, gdzie odbierano im skrzydła. Tutaj najczęściej kończyli swój żywot, gdyż zabieg ten jest niesamowicie krwawy i bolesny. Jeżeli przetrwali, zyskiwali nowe - czarne, symbol brudu i hańby.
Później zostawali zsyłani na ziemię, gdzie zaczynali żyć pośród innych. Jednakże ból, którego doświadczyli ostatnimi czasy uniemożliwia im normalną egzystencję - stają się mściwi, a nie mogąc wrócić do nieba i tam wyładować swej złości, ranią wszystko, co spotkają na swej drodze. I to właśnie anioły są największymi sadystami, odnajdującymi przyjemność w krzywdzeniu nawet podczas aktów seksualnych, w których się rozkochują wraz z poznaniem brudu. W końcu, Białe Anioły nie mogą podchodzić do tych spraw tak otwarcie jak Upadłe, nie godne czystości.
Niewiele z nich jest w stanie przezwyciężyć chęć zemsty, większość naprawdę upada.
Charakterystycznymi cechami ich wyglądu są wcześniej wspomniane, czarne skrzydła, ciemniejsza niż wcześniej skóra, opalona żarem piekła i ciemne, czekoladowe oczy.

3. Szare anioły:
Ich spojrzenie jest zmieszane. Ból, cierpienie przeplatają się z czystością i niewinnością, które są cechami charakterystycznymi ich lepszej wersji, aniołów białych. Czym sobie zasłużyły na swe "stanie pomiędzy"? Niczym. To nie one są winne, a ich rodzice. Anioł szary to potomek anioła upadłego i białego. Jest najbardziej poniżany przez swych pobratymców, uważają go za gorszego, często używając określenia "nieczystego". Anioły szare są nazbyt delikatne, aby walczyć o swoje. Nie ma wśród nich zarozumialców czy też aroganckich osobników, walczących o swe dobro, a jest to spowodowane jednym, niesamowicie istotnym faktem - naukę tę im wpojono, aby nie stawały ponad swych czystszych rodziców. Nie walczą, nie biorą udziału w bójkach, godzą się na swój los, bo tego ich nauczono. Tak naprawdę są niesamowicie silne.
Żaden z przedstawicieli tego gatunku nie jest w stanie pojąć, dlaczego jest tak krzywdzonym. Doskonale wiedzą, że nie ma w tym ich winy, a jest ich rodziców, którzy sami zadają im ból. Zdają sobie sprawę z tego, że nie mają prawa istnieć, a więc chowają się w swym świecie, często nie wpuszczając tam nikogo innego.
Charakterystycznymi cechami wyglądu są szare skrzydła, delikatna, często androgeniczna budowa ciała i nieśmiałe spojrzenia. Czasami, gdy czują się doprawdy niepewnie potrafią się ukryć przed wzrokiem innych.