Imię: Victor Zuna
Wiek: 19 lat
Rasa: Szary Anioł
Narodowość: Francuz
Zawód: uczeń
Zakwaterowanie: akademik
Powiązania z innymi postaciami: aktualnie brak

Wygląd:
- Sylwetka:
Szczupły, bo ważący zaledwie sześćdziesiąt kilo przy dość pokaźnym wzroście - 180cm. Budowa jego ciała jest na swój sposób androgeniczna - wcięcie w talii, zaokrąglone biodra, niesamowicie kształtne uda.
- Twarz:
Stanowcze rysy twarzy, przeciągnięte są subtelną kreską, nadając jej chłopiencej delikatności. Pozornie zimne, jasne spojrzenie jest pełne dobroci i czystości. Delikatne usta najczęściej zdobi niepewny, uroczy uśmiech.
- Styl ubioru:
Zazwyczaj ma na sobie czarną tunikę z haftowanym srebrną nicią wzorem, sięgającą połowy uda, podkreślającą wcięcie w talii i zaokrąglone biodra. Skórzane spodnie i oficerki nadają mu drapieżności.
- Cechy szczególne:
Każdy Szary Anioł ma skrzydła zbrudzone, jednolite. Skrzydła Victora są specyficzne - szare pióra tworzą z białymi wspaniałą kompozycję, jakby chciano zasygnalizować jego niewinność, która góruje nad wszystkim innym. 
- Kilka słów od siebie:
Victor jest osobą o charakterystycznym wyglądzie, przyciągającym mnóstwo osób.
W końcu, kto nie zechciałby zetknąć się z pięknem w porcelanowym opakowaniu? Kocia gracja, towarzysząca mu przy każdym ruchu dodatkowo zachęca, kusi.
On jednak w tym wszystkim pozostaje słodko niewinny, co odzwierciedlają oczy, bystro patrzące na świat, uważnie wychwytujące wszystkie gesty.
Najbardziej charatkerystyczną cechą wyglądu Anioła są jego długie, czarne włosy, które wraz z promieniami słońca zdobione są granatową poświatą.

Charakter:
- Co lubi:
Stanowczość osób, z którymi obcuje, gdyż on sam jest niezdecydowany i uległy; najchętniej przebywa w towarzystwie osób ambitnych, z którymi może prowadzić długie, wyczerpujące i inteligetne rozmowy, będące jego ulubionym zajęciem;
- Czego nie toleruje:
Nienawidzi sztuczności, udawania, gdyż sam zawsze stara być sobą, bez względu na to, czego wymaga sytuacja; osoby nie mające szacunku dla sztuki czy też ciężkiej pracy innych wzbudzają w nim irytację i wstręt; Victor chętnie przyjmuje krytykę, jednakże nie obelgi mające na celu uderzyć w jego psychikę - tym ulega, będąc w stanie uwierzyć w nawet najgorsze słowa.
- Fascynacje:
Piękno aktów seksualnych, erotyzmu; jest estetą rozkochanym w pięknie, nie zna granicy jego istnienia, wszędzie go poszukuje, jakby miał mu stanowić wielką przewodnią; romantyzm i iluzje pociągają go tak jak narkomana słodycz kolejnej dawki; kocha długie, inteligentne konwersację i muzykę pianina.
- Słabości:
Czekolada mleczna, czerwone wino i lilie.
- Zainteresowania:
Sztuka, historia, kultura Japonii, mitologia grecka, florystyka, gra na skrzypcach, fortepianie i gitarze, malarstwo.
- Kilka słów od siebie
Victor za równo wyglądem jak i zachowaniem przypomina kota - stworzenie ściśle przywiązane do osób, którym zaufało. Jednakże znalezienie się w gronie bliskich Szarego jest niesamowicie trudnym zajęciem. Bywa nieufny, dokładnie obserwuje reakcje swych rozmówców, bada nie tylko ich słowa ale także sposób, w który się rodzą i mimikę twarzy, gdy są wypowiadane.
Jest podzielony. Stoi pomiędzy wielką chęcią poznania całego świata, a zamknięciem się w małym pokoju i zniknięciem. Nie wie, co tak naprawdę go pociąga poza sztuką i pięknem. Widzi coś wspaniałego w umieraniu, przechodzeniu na drugi świat, ponieważ wie, że sam prawdopodobnie nigdy tego nie doświadczy.
Chodź pozornie wydaje się spokojny i opanowany, potrafi zawalczyć o to, na czym mu zależy.
Częstym, negatywnym zjawiskiem, atakującym ciało chłopaka są wybuchające, niesamowicie duże napady agresji. Wiele rzeczy potrafi go zirytować, w efekcie czego staje się agresywny. Dlatego też, osoba pragnąca się zbliżyć musi być doprawdy silna.

Historia:
Chłopca zrodziła Jasna Anielica, zgwałcona przez Upadłego Anioła, który, gdy tylko się dowiedział, że przyczynił się do wydania na świat tak brudnej rasy, starał się go zabić. Matka broniła swego syna, przez co naraziła się Niebieskiemu i została strącona do piekieł, gdzie zmarła w trakcie przemiany w Upadłą Anielicę.
Sam Victor został przygarnięty przez jej siostrę, która opiekowała się nim wbrew odrazy, którą czuła. Gdy tylko chłopak podrósł, jego ojciec znów wyciągnął swe szpony, chcąc zaatakować. Doszło do wielkiej bijatyki między Jasną Anielicą, a Mrocznym Aniołem, w efekcie czego kobieta zginęła, a on sam okaleczył syna, zadając mu cios nożem. Bóg pokierował dłonią mężczyzny, raniąc ramię a nie klatkę piersiową chłopaka.
Po latach męki i katuszy, Victora zesłano na ziemię, gdzie musiał żyć sam. Nikt o niego nie dbał, nikt się nie troszczył. Wszyscy postrzegali go za niewidzialnego, gdy błagał o jedzenie. Jednakże chłopiec poradził sobie - zaczął szkicować za pieniądze, spędzając całe dnie na Rynku, aby później móc kupić sobie coś do jedzenia. Często był napadanym czy też napastowanym, jednakże zachował swą niewinność.
Obecnie, po wielu wystawach swych prac w Galerii Sztuki, dostał prawdziwe pieniądze - stałą pensję i zaczął żyć w bardziej ludzki sposób. Rozpoczął naukę w akademii, wynajął pokój w akademiku.