Cóż wampir znajdował się w odgrodzonej części ogrodu i zajmował się swoimi szczeniakami. Maluchy jeszcze potrzebowały sporo uwagi od niego, zwłaszcza, że nie miał żadnego dorosłego.  Gdy spostrzegł Chrisa obserwował go chwilę.
- Nie spodziewałem się ciebie tutaj.
Powiedział siadając na ogrodzeniu dzielącym ogrody. Na kolanach posadził sobie najjaśniejszego szczeniaka, jedynego z niebieskimi oczami.

Patrzył zdziwiony jak wpinał mu róże we włosy.
- Dziękuje.
Powiedział po chwili. Podziękował oczywiście za kwiat.
- Zatem cóż cię do mnie sprowadza?
Zapytał ignorując usilne starania szczeniaka o chęć zabawy. Po chwili obrócił się i włożył go z powrotem do części dla psów by wybiegał się i pobawił z braćmi.

- Czy ty mnie podrywasz?
Zapytał z rozbawieniem. Na prawdę mu na to wyglądało. I z jednej strony było to przyjemne uczucie, z drugiej niewiarygodne. I nie co dziwne.

- Dobrze kwiatuszku jak uważasz. Tylko ubrania masz nie pasujące do epoki dzieci kwiatów.
Odpowiedział z rozbawieniem. Chriss był ciekawszy od ojca. Tamten się irytował przez każdą głupią uwagę. Nawet prawdziwą.
Już za nazwaniem go "kwiatuszkiem" by się tak wkurzył i zaczął bójkę, że to było az nie pojęte.

Uśmiechnął się lekko słysząc to.
- Powiem, że się zgadzam, ale pod jednym warunkiem.
Po jego twarzy nie można było wyczytać cóż to był za warunek.
-  Pomożesz mi z wyprowadzeniem psów na spacer.

A on lubił swoje pieski i już nie mógł się doczekać kiedy dorosną. Będą z nich na prawdę pięknie psy.
Chodź zauważył to początkowe nie chętne spojrzenie jakie rzucił psiakom. Potem się to zmieniło, ale i tak Jo przekrzywił głowę w zastanowieniu.
- Nie lubisz zwierząt?
Zapytał po chwili.

- Z twojego początkowego spojrzenia jakie im rzuciłeś.
Mruknął. Był całkiem niezłym obserwatorem. Ale teraz to ciepło w cale mu nie pasowało do tego wcześniejszego spojrzenia.
Pokręcił lekko głową, obserwując co robi z jego psami.
- Ta dwójka to Asko i Ares. Ten biały to Sasza.