- Czułbym się lepiej, gdybyś przypomniał sobie, że nie mam pięciu lat i lekka gorączka mnie nie zabije.
Oznajmił spokojnie i wziął chłopca na kolana. Pocałował go w nadziei, że Evan nie zamierza się długo wściekać. Przesunął dłonią po jego policzku i pocałował go lekko.
  - Dobrz?

- Więc o co?
Westchnął z uśmiechem, obejmując chłopaka. Przechylił głowę. W końcu jedynie pilnował jego zakazu, nie prawdaż? Spojrzał odruchowo na zegarek, był gotowy już szykować się do pracy, kiedy połapał się, że przecież wziął L4. Choć sam nie rozumiał, po co, ale trodno. Nie chciał pozarażać dzieciaków. Fakt.
Znów go lekko pocałował, uśmiechając się przy tym.

- Nie ma, osiołku, już o moim celibacie zapomniałeś?
Spytał z wrednym uśmiechem. Oj, tak, był napalony, trudno. Wytrzyma jakoś. Da radę i tyle. Po co? No, bo przecież chciał. Może i to dziecinne, ale nie zamierzał odpuszczać, czy zmieniać zdania. Objął chłopca mocniej, zaraz jednak go odsunął, posadził na stole, wyjmując jego łapki spod swoich ubrać i odsunął się, podchodząc do okna. Uchylił je, dopijając kawę.
Sam chciał...