Ależ dadzą, sprawiły mu niemal fizyczną przyjemność. Trzymał jego głowę przy ścianie i czekał. Czekał, aż jego braciszek sam sie tu zjawi on już o to zadba by wiedział gdzie jest jego braciszek i nie słuchał rozkazów by miał się gdzieś schować.
- On tu przyjdzie. Gwarantuje ci to. Jak nie sam to mu w tym nieco pomogę. Mam parę sztuczek w zanadrzu.
Uśmiechnął się wrednie.

Mówił, że o to zadba to zadba. Chłopak będzie mógł usłyszeć choćby nawet i szamotaninę, ale tu przyjdzie.
Kolejny raz Natan uderzył głową o ścianę ale teraz znacznie mocniej. Po prostu czuł, że chłopak się zbliża i miał zamiar zwrócić jego uwagę na to mieszkanie. Nawt jeśli miał by jebnąć jego głową w drzwi wejściowe... Chociaż dobry plan. Zaciągnał go tam i zrobił to o czym myślał.

Zaśmiał się wrednie. Przyszpilił mocniej Nata do ściany i wbił mu jeszcze parę zabawek by nie mógł się ruszyć.
Sam otworzył drzwi i sobie w nich staną. Będzie tędy przechodził oj będzie. A wtedy go dorwie i wciągnie tutaj.
Gdy tylko zobaczył go na horyzoncie uśmiechnął sie wrednie. Co prawda chłopak nie szedł dokładnie do jego mieszkania i miał ze sobą jakąś ludzką istotę, ale to nie problem.
Złapał chłopaka, a Liamowi wymierzył silny cios w brzuch. To nic, że Evan się szarpał i bronił, nie chcąc zostawić obolałego Li. I tak został wciągnięty do mieszkania, a drzwi zamknęły się z cichym hukiem.

Ostatnio edytowany przez Iblis (2010-07-21 13:34:02)

Chłopak mocniej złapał się za głowę, gdy brat się na niego wydarł w myślach. Nie rozumiał słów nie rozumiał niczego, co mówił jego brat.
Evan został rzucony na ziemię i pisnął przy tym z bólu. Ale już po chwili doczołgał się do brata patrząc z przerażeniem na w jakim jest stanie.
Chciał mu pomóc, i chwycił rączkami to czym był przyszpilony próbując wyciągnąć to cholerstwo z jego ciała. Przecież się nie zagoi jak będzie miał ostre przedmioty w ciele.

- Proszę, puść go! - krzyknął w końcu na głos. Wiedział, że rozkazy, czy groźby na nic się nie zdadzą. Z resztą... grozić w jego stanie? Chciał zacisnąć pięści, ale ból mu przeszkodził. Nie mógł się ruszać, mimo to zaczął szarpać się z całych sił, usiłując pozbyć się sztyletów.
- Miałeś się ukryć, mały idioto... - dodał już ciszej, w stronę brata. Nawet nie wiedział, że nie udało mu się powiedzieć tego w myślach. Ból kompletnie go zdezorientował.

- Nie słyszałem... Jedyne co to wtedy kiedy pytałeś się czy cię słyszę... Później był tylko ból za każdym razem kiedy próbowałeś się skontaktować.
Wyszedł zza Li i poszedł do brata. Przygarnął go do siebie, znów wyciągając mu te sztylety z ciała.
Jak ten demon mógł tak potraktować jego brata... No jak mógł.

- Zwiewaj stąd mały kretynie...
Tyle zdążył powiedzieć, zanim brat został odciągnięty. Opadł jedynie na kolana, nic już go nie trzymało, a nie był w stanie utrzymać się na nogach. Zaraz poczuł, że znów uderza głową o ścianę. Tym razem pojedyncza łza wymknęła się spod jego powiek. Kolejnym na to nie pozwolił. Znów nie krzyczał, nie odzywał się. Patrzył jedynie na Evana. Niech ten koszmar się w końcu skończy. Nastanie dzień, wyśpią się... i skoro nie chce ich zabić, będzie wszystko dobrze...

Iblis miał z nimi niezłą zabawę. Chodź nawet dobrze, że śmiertelny stracił przytomność.
Nie miał by zanim takiej zabawy jak z dwoma wampirami. Dręczył obydwu do puki nie nastał świt. W tedy całą trójkę wypuścił ze swego domostwa. Dwóch w niesamowicie opłakanym stanie, a trzeciego nieprzytomnego. Cóż fajnie było ale się skończyło. Nie chciał ich zabić, a ten mały złodziejaszek następnym razem pomyśli zanim kogoś okradnie, a raczej pomyśli o tym kim może być osoba okradziona.